MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kiracılığın tespiti

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılığın tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiracılığın tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin çay bahçesini, davalıdan kiraladığını, kira aktinin yenilenerek 01/01/2011 tarihine kadar kira parasının peşin olarak ödendiğini, ancak davalı tarafın gönderdiği ihtarname ile dava konusu çay bahçesindeki izinsiz yapıların kaldırılması hususunda karar alındığının ve kira sözleşmesinin tek taraflı olarak feshedildiğinin bildirildiğini, ancak müvekkilinin işgalci olmayıp kiracı olduğunu, sözleşmeye aykırı herhangi bir hususun bulunmadığını, müvekkili şirketin kiralananı yıllardır nizami olarak kullandığını, dava konusu yerde kaçak yapı inşa etmediğini bildirerek, Belediyenin Haksız fesih işlemlerinin geçersizliği ile Belediye ile imzalanan 08.01.2007 tarihli kira sözleşmesinin devam ettiğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı ... vekili ise 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu" nun 61. Maddesinde yer alan "koruma Bölge Kurullarınca alınan kararlara ilgili kamu kuruluşları, valilikler, belediyeler ile gerçek ve tüzel kişilerce uyulması zorunludur" hükmüne istinaden Başkanlık Makamının 24.05.2010 tarih, 2904267-5396 sayılı fesih onayı ile kira sözleşmesinin feshedildiğini ve dava konusu yerin yıkıldığını ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 01.01.2007 başlangıç tarihli ,bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır.Kira sözleşmesi uyarınca İstanbul Büyükşehir Belediyesi"ne ait çay bahçesinin davalı kiracıya ihale ile kiraya verildiği anlaşılmaktadır.
2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülki amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasa, süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağını hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca taraflar arasında usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil olarak kabul etmek gerekir.
Hazine, Belediyeler, İl Özel İdareleri ve ... 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülki amirden tahliyesini isteyebilirler.
Somut olaya gelince; yukarıda açıklanan ilkelere göre davacı ... tarafından 2886 sayılı yasa uyarınca davalıya kiraya verildiği anlaşılan davaya konu taşınmaz ile ilgili olarak taraflar arasında 08.01.2007 tarihinde düzenlenen kira sözleşmesi 31.12.2008 tarihinde sona ermiştir. Bu tarihten itibaren kiralananın 6570 sayılı yasaya ya da Borçlar Kanunu’na tabi olup olmadığına bakılmaksızın mahkemeden veya mülki amirden tahliyesi istenebilir.Kira süresinin uzatıldığına ilişkin dosyada bir kanıt bulunmadığına göre mahkemece davanın reddine kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabul kararı verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.