Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14323 Esas 2020/20042 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14323
Karar No: 2020/20042
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14323 Esas 2020/20042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara, sanığın tehdit ve mağdurun kasten yaralama suçlarından mahkumiyeti için yapılan temyiz başvurusunda, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi nedeniyle sanık lehine haksız tahrik indirimi uygulanmadığı ve cezalarda eksiklik olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Mahkeme, TCK'nin 29. maddesinin asgari oranında (¼) uygulanması gerektiği üzerinde durmuş ve TCK'nin 87/3. maddesinin de uygulanmaması nedeniyle eksik ceza tayini yapıldığı sonucuna varmıştır. Kararda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararına ve Ceza Dairelerinin benimsediği içtihatlarının uyumlu bir şekilde izlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri şöyledir: TCK'nin 29. maddesi (Haksız tahrik), TCK'nin 87/3. maddesi (Kesinleşen hükümler), TCK'nin 3. maddesi (Orantılılık ilkesi), 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14323 E. , 2020/20042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında tehdit ve mağdur ...’yu kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı Kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (¼) uygulanması gerektiği gözetilmeden (½) oranında indirim yapılarak, sanık hakkında eksik cezalara hükmolunması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz talebinin reddiyle hükümleri istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında müşteki ...’yu kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Müşteki hakkında düzenlenen Silivri Devlet Hastanesince düzenlenen 07.04.2015 tarihli ve 2025 sayılı adli raporda müştekide hayat fonksiyonlarını hafif (1.) derecede etkiler nitelikte kemik kırığının olduğunun belirtilmesine karşın sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre;
b) Sanık hakkında ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği gerekçesiyle TCK"nin 29. maddesi uyarınca tahrik hükümlerinin uygulandığı olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (¼) oranında indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde (½) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.