Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/15753 Esas 2017/6693 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/15753
Karar No: 2017/6693
Karar Tarihi: 27.02.2017

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/15753 Esas 2017/6693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir hastanede genel koordinatör olarak çalışmaktaydı ve çalıştığı dönem içerisinde hastaneye ait birçok malzemeyi kendi adına ve hesabına kullanarak hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddiasıyla yargılandı. Ancak mahkeme, sanığın suçsuzluğuna karar verdi. Kararın temyiz edilmesi sonucu, sanık müdafii tarafından vekalet ücreti ile ilgili talep reddedilirken, katılan vekili tarafından yapılan temyiz talebi kabul edildi ve hüküm bozuldu. Kararda belirtilen kanunlar ise şöyle: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK'nın 34 ve 230, 5320 sayılı Kanun'un 8/1, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2014/15753 E. , 2017/6693 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve vekalet ücreti yönünden sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın ortağı olduğu hastanede genel koordinatör olarak çalışan sanığın, çalıştığı dönem içerisinde hastaneye ait bir çok malzemeyi kendi nam ve hesabına kullandığı bu şekilde üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda;
1-Sanık müdafii tarafından vekalet ücreti ile sınırlı olarak yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen 29/01/2013 tarihli hükmün, CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 27/02/2013 tarihinde temyiz edilmesi nedeniyle, aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca, temyiz talebinin süre yönünden REDDİNE;
2-Katılan vekili tarafından sanık hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3. CMK’nın 34. ve 230. maddeleri uyarınca makeme kararlarının gerekçeli olması ve hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen deliller ile mahkemece ulaşılan kanaatin belirtilmesi gerekirken, gerekçeden yoksun biçimde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 27/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.