Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/154 Esas 2016/6285 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Dava, tedavi giderlerinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacıların vekillerince temyiz edilmesi sonrasında davacı ... vekili tarafından 20.01.2014 tarihinde temyizden vazgeçme dilekçesi verildiği, ne var ki, anılan vekile temyizden vazgeçme yetkisi tanındığına dair dosyaya sunulan bir vekaletname olmadığının ayrıca bu konuda Sağlık Bakanlığınca verilmiş bir talimat da bulunmadığının anlaşılması karşısında temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 39. maddesi olup, davacılar, somut olayda; 02.07.2001 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucu yaralanan sigortalıya yapılan tedavi giderlerinin rücûan tahsilini istemişlerdir.
Yasa Koyucu tarafından, trafik kazası nedeniyle sağlık hizmet sunucularınca verilen tedavi hizmet bedellerinin tamamının Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanması esasının getirilmesi amacıyla 25.02.2011 tarihli Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarih 6111 sayılı Yasa"nın 59. maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilmiş, anılan kanunun geçici 1. maddesi ile de kanunun yürürlüğünden önceki tedavi giderleri içinde aynı kural getirilmiştir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, 6111 sayılı Yasa"nın 59 ve geçici 1. maddeleri gereği sonradan yürürlüğe giren kanunla dava konusu alacak talep edilebilir olmaktan çıktığı için, konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar vermek gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “reddine” sözcüğünün silinerek, yerine “konusuz kalması sebebiyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına” sözcüklerinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.