Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/15973 Esas 2017/6690 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/15973
Karar No: 2017/6690
Karar Tarihi: 27.02.2017

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/15973 Esas 2017/6690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan yargılanmış ve mahkeme tarafından beraat kararı verilmiştir. Sanık, bir FTR Dal Merkezi'ne müracaat eden tanığa iş kazası sonrası yardım etmiş ancak hastane kayıtlarında bu durum belirtilmemiştir. Ayrıca, sanığın katılanı zarara uğratmak suretiyle kamu kurumuna dolandırıcılık suçu işlediği iddiası da bulunmaktadır. Ancak mahkeme, yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle sanığın suçsuz olduğuna karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: Nitelikli Dolandırıcılık - Türk Ceza Kanunu 157. Maddesi

15. Ceza Dairesi 2014/15973 E. , 2017/6690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yetkilisi olduğu ... FTR Dal Merkezi"ne müracaat eden tanık ..."ın iş kazası geçirmesine rağmen hastane kayıtlarında bu durumun belirtilmediği, katılan kuruma ayrı bir fatura düzenlenmesi gerekmesine rağmen yapılmadığı, bu şekilde sanığın katılan ... zarara uğratmak suretiyle kamu kurumu zararına dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda; mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında atılı suç yönünden mahkumiyetine yetecek her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmaması nedeniyle vermiş olduğu beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin atılı suçun sübut bulduğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.