MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın madeni yağ satımı yaptığı mükellefiyetinde alımlarının %68’inin sahte belgelerle olduğu, sahte faturaları düzenleyen mükellef hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarının bulunduğu, faturaları düzenleyen şirketlerin gerçek bir ticari faaliyetlerinin olmadığı, sanığın alımlarına dair ödeme belgeleri ibraz edemediğinin anlaşılmasına göre, 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Aynı takvim yılında kullanılan sahte faturaların farklı aylara ait olması ve farklı dönem KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, farklı beyanname dönemlerinde birden çok sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış; sahte fatura kullanma suçunda suç tarihi, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olacağından; suç konusu son fatura, 30.11.2010 tarihli fatura olup, KDV indiriminde kullanıldığından, suç tarihi 25.12.2010 olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığına 2010 olarak yazılması isabetsizliğinin Mahkemesince düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında mütalaa ve vergi incelemesine uygun olarak 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açıldığı, mahkemenin kabulünün de aynı yönde olduğu halde hüküm fıkrasında eylemin sahte fatura düzenleme ve kullanma şeklinde ifade edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “ ...düzenlemek ve..” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONAMASINA, 01.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.