Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8514 Esas 2020/51 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8514
Karar No: 2020/51

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8514 Esas 2020/51 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin 2018/1453 esas, 2019/1340 karar sayılı esastan ret kararı temyiz edilmiştir. Davacı kadın tarafından yapılan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Boşanma veya ayrılık davası açıldığında hakim, davanın devamı süresince gerekli olan geçici önlemleri kendiliğinden almak zorundadır. Tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Bu nedenle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin kararı kaldırılmış ve ilk derece mahkemesinin kararı bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, söz konusu dava tarihinden geçerli olmak üzere tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına göre kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakası verilmesi gerektiği belirtilmiştir. (TMK m. 169, 185/2, 185/3, 186/1, 186/3, 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215)

2. Hukuk Dairesi 2019/8514 E. , 2020/51 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK m. 186/1), geçimine (TMK m. 185/3), malların yönetimine (TMK m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK m. 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re"sen) almak zorundadır (TMK m. 169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 30.10.2019 tarih, 2018/1453 esas, 2019/1340 karar sayılı esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.01.2020 (Pzt.)