Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalı adına kayıtlı 440 ada 2 parsel sayılı taşınmazın kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığını ileri sürerek, tapu kaydının iptali ile taşınmaz üzerindeki yapının yıkımı isteğinde bulunmuştur.
Davalı ve dahili davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın kısmen kıyı kenar çizgisinin içerisinde kaldığının belirlendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı İl Özel İdaresi hakkındaki davanın ise taşınmazı devretmekle taraf sıfatı kalmadığı değerlendirmesiyle reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı Hazine ve dahili davalı Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, çekişmeli  taşınmazın  kıyı kenar çizgisine göre  kıyıda  kaldığı  iddiasına  dayalı  tapu iptali ve  sicilin kütükten  terkini isteğine  ilişkindir.
Mahkemece, davanın  kısmen  kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine  ve toplanan delillere göre; çekişme konusu  taşınmazın  kadastro  tespitinin 27.6.1952  tarihinde yapıldığı,8.12.1952 tarihinde  kesinleştiği ve davanın 8.12.2005  tarihinde  açıldığı  anlaşılmaktadır.
Her ne kadar nizalı taşınmazın  kıyı -kenar  çizgisi içinde  kalan  bölümünün devletin  hüküm ve tasarrufu altında  ve kamu  malı  niteliğinde  özel mülkiyete konu olamaycak ( Anayasanın 43. 3402 Sayılı Kadastro Yasasının 16/C  maddesi gereğince)   yerlerden olduğu keşfen saptanmış ise de; 25.2.2009  tarihinde  kabul edilip 14.3.2009  tarihinde  yürürlüğe giren  5841 Sayılı Yasanın 2.  maddesi ile  3402  Sayılı Yasanın 12.  maddesinin 3.  fıkrasına  eklenen " bu hüküm iddia ve  taşınmazın  niteliğine yahut  Devlet ve diğer  kamu tüzel kişileri  dahil tarafların  sıfatına  bakılmaksızın  uygulanır" ve 3. maddesi ile  eklenen  geçici 8.  maddesinin  " bu kanunun 12.  maddesinin 3. fıkrası  hükmü  devletin  hüküm ve tasarrufu  altında olduğu iddiası ile  yürürlük  tarihinden  önce  açılmış ve  henüz  kesin  hükme  bağlanmamış olan  davalarda  dahi  uygulanır"  şeklindeki hükmü  gözetildiğinde  kadastro  tespitinin  kesinleştiği tarih olan  8.12.1952  ile  davanın açıldığı  tarih arasında  3402 Sayılı Yasanın 12.  maddesinde  sözü edilen  10 yıllık  hak  düşürücü sürenin  geçmiş olduğu sabittir.
Hal böyle olunca, Hazinenin tüm temyiz itirazları  yerinde  değildir.Reddine.Mahkemece kurulan  kararın henüz  kesin  hüküm  halini  almadığı gözetilerek HUMK"nun  186. maddesi  hükmü gereğince taraf  sıfatını kazanan davalının  temyiz  itirazlarının  kabulü ile  yukarıda  değinilen  yasal düzenlemeler  gözetilerek  bir karar  verilmesi için  karar bozulmalıdır.Öyleyse  davalının  temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün  açıklanan nedenden ötürü HUMK"nun 428.  maddesi  gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın  temyiz edene geri verilmesine, 4.5.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.