Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3727 Esas 2020/3866 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

A-Katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Katılan ve vekilinin yokluğunda verilip 07.07.2015 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmün, katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 09.10.2015 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B- Sanığın temyiz taleplerinin incelenmesi:
1-Sanığın katılanın yanında sigortalı avukat olarak çalıştığı, İtimat Paz. ve Nak. isimli firmanın sahibi olan ...’ten, katılanın yetkilisi olduğu hukuk bürosu ve orada çalışan avukatlar ile kendisinin vekil tayinine dayalı Antalya 4. Noterliğince düzenlenmiş dava vekaleti aldığı, bu vekaletnameye istinaden Bakırköy 8. İcra Müdürlüğü’nün 2008/14831 esas sayılı dosyasında ... vekili olarak kısmi borca itiraz dilekçesi verdiği, özel belgede sahtecilik konusu olan bu itiraz dilekçesinin vekil sıfatıyla hem Av. ... ..., hem de Av. ... imzası ile verildiği, ancak ... ... imzasının sahte olarak atıldığı olayda; katılanın imzası taklit edilerek evrak düzenlenmese bile sanık tarafından bu vekaletname ile söz konusu işlemleri gerçekleştirilebileceği anlaşılmakla, sanığın davaya konu eyleminin sonuca etkili olmadığı gözetilmeksizin, beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Engel sabıka kaydı bulunmayan sanık hakkında yeniden suç işlemeyeceği kanaati ile cezası 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelenmesine rağmen, tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaate varılmadığı gerekçesiyle 5271 sayılı CMK"nin 231. madde uyarınca hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek hükümde çelişki oluşturulması,
b-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
01.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.