Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraat


Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mahalli Cumhuriyet savcısı’nın temyiz istemi yönünden yapılan incelemde;
Cumhuriyet savcılarının yargı çevresindeki duruşmasına katılmadıkları Asliye ve Sulh Ceza Mahkemelerinin hükümlerine karşı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil, tefhimle başlayacağı, 05/11/2013 tarihinde tefhim edilen hükme karşı 05/12/2013 tarihine kadar temyiz kanun yoluna başvurulması gerekirken, sürenin görüldü ile başlatılarak, 19/12/2013 tarihinde yapılan temyiz istemi süresinde bulunmadığından, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Katılan vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan inceleme de;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, öğretmen olan sanığın, aynı yerde ilçe kaymakamı olarak görev yapmakta olan katılanın makam aracı ve hizmet aracı ile oğlunu okul servisi güzergahına bıraktırması nedeniyle başbakanlığa şikayet ettiği, daha sonra katılan hakkında idari soruşturma yapmak üzere muhakkik olarak tayin edilen müfettişin istemi üzerine, kendisinde bulunan, katılanın oğlunun, kaymakamlık araçları ile kaymakamlık görevlileri tarafından otoban gişelerinde servise bindirilirken çekilmiş olan fotoğraflarını ve video görüntülerini içerir CD’yi, daha önce gönderdiği şikayet dilekçesine delil olarak sunması, bilahare disiplin soruşturması sırasında CD’nin bir örneği kendisine verilen katılanın şikayetçi olması şeklinde gerçekleşen olayda;
Sanığın, katılanı sürekli gözetim ve denetim altında tutarak, farklı tarihlerdeki oğlunun servise binme anına ilişkin görüntüleri, katılan hakkında yapılan idari soruşturmada delil olarak vermesi biçimindeki eylemleri, TCK"nın 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kapsamında değerlendirilebilir ise de, görüşme ayrıntıları dökümünü üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanığın, katılan hakkındaki iddiasını ispatlama amacını taşıyan eyleminde, hukuka aykırı hareket ettiği bilinciyle hareket etmediği anlaşılmakla, sanığın beraatine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, suçun unsurlarının oluştuğuna ve mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.