Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 13 parsel sayılı taşınmazını davalıların haksız olarak kullandığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, derdestlik itirazında bulunmuş, ecrimisil istenemeyeceğini belirtip, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalıların müdahalesi sabit görülerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 13 parsel sayılı taşınmazda davacının kayden malik olduğu, davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının bulunmadığı ve davalıların tasarrufunda olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda davacıya ait çap kaydına üstünlük tanınmak suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davalıların ecrimisile yönelik temyiz itirazlarına gelince; davalıların davacının oğlu ve gelini olduğu davacının muvafakatı ile taşınmazı kullandıkları, dava açmakla muvafakatın geri alındığı kabul edilmek suretiyle ecrimisilin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalıların bu yöne değinen itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30.4.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.