Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 1979 parsel sayılı taşınmazını davalı çocuklarına bağışladığını, ancak davalıların kendisiyle ilgilenmeyip, kötü davrandıklarını ileri sürerek, kaydın iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, bağışta rücu şartlarının oluştuğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 1979 parsel sayılı taşınmazın davacı tarafından davalılara17.08.2004 tarihinde eşit paylarla bağışlanmak suretiyle davalılar adına sicil kaydının oluştuğu anlaşılmaktadır.
Davacı, davalıların kendisi ile ilgilenmediklerini, kötü davrandıklarını, bağıştan rücu şartlarının oluştuğunu ileri sürerek eldeki davayı açmış; mahkemece iddianın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Gerçekten de davada ileri sürülen iddia kanıtlanamadığına göre, davanın reddedilmiş olması kural olarak doğrudur.Davacının, davalı N payı yönünden temyiz itirazları yerinde değildir. reddine,
Ancak, davalı B"nin karardan sonra mahkemesine verdiği 11.2.2009 tarihli dilekçesi ile davayı kabul beyanında bulunduğu görülmektedir.
Bilindiği gibi kabul, yargılamanın her aşamasında mümkün olup, kesin bir hükmün sonuçlarını doğurur.
Öyleyse HUMK." nun 94.ve devamı maddeleri gözetilmek suretiyle sözkonusu beyan dikkate alınarak bir hüküm kurulması için karar bozulmalıdır.
Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30.4.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.