Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2015/5675 Esas 2015/10239 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/5675
Karar No: 2015/10239
Karar Tarihi: 06.05.2015

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2015/5675 Esas 2015/10239 Karar Sayılı İlamı

5. Hukuk Dairesi         2015/5675 E.  ,  2015/10239 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Şemdinli Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 03/12/2013
    NUMARASI : 2011/191-2013/264

    Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
    - K A R A R –
    Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
    Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
    Tarım arazisi niteliğindeki taşınmaza ekilebilecek ürün gelirine göre üzerindeki ağaçlara da yaş ve cinsine göre ayrı ayrı değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
    1) Bilirkişi raporunda münavebeye esas alınan ürünleri TÜİK’in yayınladığı devlet İstatistik Enstitüsü üretim girdileri ve Bölge İl ve İlçe Tarım Müdürlüklerinden gelen resmi verilere göre fasülyenin dekar başına ortalama verimi 250kg olduğu halde, 450 kg, karpuz verimi 3750 kg olduğu halde, 6000kg olan bilirkişi raporu hükme esasa alınmak suretiyle fazla bedel tespiti,
    2) Bilirkişi raporunda münavebeye esas alınan ürünlerden domatesin 1 dekarından elde edilebilecek brüt gelirinden indirilmesi gereken üretim masrafı Türkiye ortalaması dikkate alındığında, domatesin brüt gelirinin 1/3 ‘ü oranında olması gerekirken, daha az miktarda üretim masrafı yapıldığı kabul edilerek fazlaya karar verilmesi
    Doğru görülmemiştir.
    Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 06.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.