MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma payı alacağı

... ile ... (...) aralarındaki katılma payı alacağı davasının reddine dair Aliağa Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinden verilen 10.03.2011 gün ve 43/136 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekilleri tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde; vekil edeni ile davalı ...’un Aliağa Asliye Hukuk Mahkemesinin 24.1.2006 tarih ve 2005/310 Esas, 2006/12 Karar sayılı kararıyla boşandıklarını, davacının 2004 yılı Temmuz ayında ...’den emekli olduğunu, 48.000 TL emekli ikramiyesi aldığını, bu ikramiyenin 7000 TL’sini Ziraat Bankasındaki ve 8000 TL"sini davalının Vakıfbank Petkim Şubesindeki borcu için, 14500 TL"sinin ise, almış oldukları araç için kullandığını, ikramiyeden geriye kalan 18500 TL"nin de davalının hesabına yatırıldığını, ikramiyeden vekil edeninin kazanılmış hakkı bulunduğunu, edinilmiş mallar kategorisine girdiğini açıklayarak davanın kabulüyle 9250 TL"nin Temmuz 2004 yılından itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesi ile diğer dilekçelerinde, davayı kabul etmediklerini, MK.nun 178. maddesi uyarınca evliliğin boşanmayla sona ermesinden itibaren bir yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini, kredi borçlarının kapatılmasından sonra kalan 20.000 TL"nin yatırım hesabına yatırıldığını, davalıya araba alınması için bu paradan 15500 TL çekilerek kullanıldığını, yine davalının hesabında kalan paranın da arabanın alım satımında harcandığını, evlilik birliği devam ederken kullanılan ve ailenin olan paranın istenmesinin iyi niyet kurallarıyla bağdaşmadığını, haksız ve yersiz açılan davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacı tarafından davalıya ait banka hesabına 19.7.2004 tarihinde 20.000 TL para yatırılmış ise de, bu paranın davacı tarafından arabanın satın alındığı gün bankadan çekildiğini, aracın davacı adına kayıt ve tescil edildiğini, 15.500 TL’sinin arabayı satın alan kişiye havale edildiğini, arabanın daha sonra davacı tarafından satıldığını, geriye kalan 4.500 TL"nin davalının uhdesinde kaldığını ancak, davacının emekli olmasından itibaren 6 ay süreyle emekli maaşı almadığını, evin tüm masraflarının dinlenen tanık beyanlarına göre davalı tarafından karşılandığını, evlilik birliği içinde davacının davalıya verdiği bu paranın boşanmadan sonra talep edilmesinin MK.nun 2. maddesinde düzenlenen iyiniyet kurallarına aykırı olduğunu gerekçe göstermek suretiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihinden sonra yasal mal rejimi olarak kabul edilen edinilmiş mallara katılma rejiminden kaynaklanan katılma payı alacağı isteğine ilişkindir (TMK.m.231, 236).
Taraflar, 24.8.1984 tarihinde evlenmiş, 4.3.2005 tarihinde açılan boşanma davasının kabulle sonuçlanması ve Yargıtay denetiminden geçerek 22.12.2006 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Taraflar arasında evlenme tarihinden 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı rejimi, bu tarihten boşanma davasının açıldığı 4.3.2005 tarihine kadar ise, başka bir mal rejimi seçtiklerini ileri sürmediklerine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.m. 202, 4722 s.K. M.10). Taraflar arasındaki edinilmiş mallara katılma rejimi TMK.nun 225/2. maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir.
Davacı dava dilekçesinde; Temmuz 2004 yılında Petkim’den emekli olduğunu ve 48.000 TL emekli ikramiyesi aldığını, ikramiyenin bir kısmını kredi borçlarına harcadığını, bir kısmını ise, davalının hesabına yatırdığını açıklayarak yarı payı oranında katılma alacağı isteğinde bulunmuştur. İkramiyenin alındığı tarih itibariyle eşler arasında yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. Emekli ikramiyeside kural olarak, edinilmiş mal sayıldığından TMK.nun 228 ve 236/1. fıkrası uyarınca, davacının davalı adına yatırdığı paranın anılan maddeler gereğince yapılacak hesaplama sonunda kalacak miktar üzerinde yarı oranında alacak hakkı söz konusudur. İkramiyenin alındığı tarihte yasal edinilmiş mallara katılma rejimi söz konusu olduğuna göre TMK.nun 5. maddesi yoluyla BK.nun 125. maddesi gereğince 10 yıllık zamanaşımına tabi olduğunun kabulüne olanak bulunmamaktadır. Eşler arasında mal rejimi sözleşmesi söz konusu değildir. TMK.nun 178. maddesinde ise; evliliğin boşanma sebebiyle sona ermesinden doğan dava hakları, boşanma hükmünün kesinleşmesinin üzerinden 1 yıl geçmekle zamanaşımına uğrar, denilmektedir. Evlilik boşanma nedeniyle sona erdiğine göre boşanma kararının kesinleşmesi tarihinden itibaren yasal 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde edinilmiş mallara katılma alacağı davasının açılması gerekmektedir. Somut olayda açıklandığı gibi BK.nun 125. maddesinde öngörülen 10 yıllık zamanaşımı değil, TMK.nun 178. maddesinde açıklanan 1 yıllık zamanaşımı süresi uygulanır. Boşanma kararının kesinleşmesinden itibaren davanın 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde açılmadığı doğrudur. Ancak, davalı taraf da yasal süresi içinde zamanaşımı definde bulunmamıştır. Ne var ki, davacı taraf zamanında yapılmayan zamanaşımı define karşı koymamıştır. Bu nedenle 1 yıllık zamanaşımı süresinin mahkemece göz önünde tutulması gerekir.
Davanın TMK.nun 178. maddesinde öngörülen 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde açılmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle reddine karar verilmiş olması yerinde değil ise de, dava retle sonuçlanmış olup, hüküm sonucu itibariyle doğru bulunmaktadır.
Davacı vekillerinin temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde olmadığından reddi ile sonucu itibariyle doğru olan yerel mahkeme hükmünün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 2,75 TL"nin temyiz eden davacıdan alınmasına 29.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.