Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/34901 Esas 2015/19867 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/34901
Karar No: 2015/19867
Karar Tarihi: 14.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/34901 Esas 2015/19867 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi, sanıklar Ş.Ö. ve U.G.'nin hırsızlık suçunu işlediklerini kabul etti. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda yasal haklarından mahrum bırakılamayacaklarına dikkat çekti ve mahkûmiyetleri sonrası hapis cezasının infazı tamamlanana kadar oybirliğiyle kötü şartlarda yaşamak zorunda kalacaklarına karar verdi. Sanıkların temyiz itirazları sonrası hüküm, kanun maddeleri açıklandıktan sonra düzeltti ve onadı. Kanunlar: 5237 sayılı TCK 53/1. madde, 2. ve 3. fıkraları.

13. Ceza Dairesi 2014/34901 E. , 2015/19867 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/213881
MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2012
NUMARASI : 2012/302 (E) ve 2012/1629 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmemesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Ş.. Ö.. ve U.. G.."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.