Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/28038 Esas 2016/6204 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
01.07.2010 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucu sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödemelerinin tahsiline yönelik, üçüncü kişi konumundaki davalılar aleyhine açılan eldeki rücuan tazminat davasında, mahkemece, yapılan yargılama sonucunda, 01.07.2010 tarihinde meydana gelen kazanın iş kazası olmadığına dair kesinleşen mahkeme kararına istinaden, iş kazası olmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı olan, 5510 sayılı Kanunun 21’inci maddesinin dördüncü fıkrası, üçüncü kişinin sorumluluğunu düzenlemekte olup; buna göre, iş kazası, meslek hastalığı ve hastalık, üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmişse, sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı, zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet kusuru varsa bunları çalıştıranlara rücû edilebilecektir.
5510 sayılı Kanunun 21/4. maddesi kapsamında geçici iş göremezlik ödemesine neden olan durumu, meslek hastalığı veyahut iş kazası ile sınırlamamış olup, hastalık halini de düzenlediği gözetildiğinde, mahkemece, davanın esasına girilip, varılacak, sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin, bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.