13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/20764 Karar No: 2015/4597 Karar Tarihi: 16.03.2015
Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/20764 Esas 2015/4597 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2014/20764 E. , 2015/4597 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Müştekiye ait inşaat halindeki binadan inşaatte kullanılan malzemelerin çalınması şeklindeki eylemin TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeyerek sanıklar hakkında kurulan hükümde aynı kanun"un 141/1 maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından; TCK"nın 61. maddesine göre suçun temel cezası belirlendikten sonra, suçun nitelikli halleri varsa cezada önce arttırma sonra da indirme yapıldıktan sonra yine aynı maddenin 5. fıkrası uyarınca ceza üzerinden sırasıyla teşebbüs, iştirak, zincirleme suç, haksız tahrik, yaş küçüklüğü, akıl hastalığı ve cezada indirim yapılmasını gerektiren şahsî sebeplere ilişkin hükümler ile takdiri indirim nedenleri uygulanarak sonuç cezanın belirlenmesinin gerekmesi karşısında; sanıkların teşebbüs aşamasında kalan eylemiyle ilgili olarak; temel cezada TCK"nın 143. maddesi uyarınca arttırım yapıldıktan sonra aynı yasa"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümleri uygulanması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanıkların sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderinden kendi paylarına düşen 20 TL"lik kısmın, 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20 TL"lik tutar olduğunu ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ""Yapılan yargılama gideri 40 TL"den her bir sanığın payına düşen 20 TL"nin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken 20 TL"lik tutar olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.03.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.