Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 53/. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK"nın 63. maddesi uyarınca mahsubuna karar verilmemiş ise de, bu husus infaz aşamasında değerlendirilebileceğinden bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında, sanığın tutuklama ve tahliye tarihlerinin yazılmaması mahallinde ilavesi mümkün yazım eksiği olarak kabul edilmiştir.
Kaza yerine 300 metre mesafede oturan ve askerliğini şoför olarak yapan sanığın, kaza mahallinin şartlarını iyi bildiği, eğimli yolda el frenini çekmeyerek ve vitesi uygun konuma getirmeyerek, araç kullanmaktaki tecrübesine güvendiği, kazanın gerçekleşebileceğini öngördüğü halde, gerçekleşmeyeceğine güvendiği ve bu güvenle hareketini sürdüğü gözetildiğinde eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında bu hususta bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin olası kast hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve ceza miktarına ilişkin, sanık müdafinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki kamyonetle, meskun mahalde, gündüz vakti, iki yönlü, eğimli, asfalt kaplama caddede seyrederken, gidiş yönüne göre sol tarafta bulunan dükkana girmek için dükkanın önüne aracını el frenini çekmeden ve vitesi boşa alarak park ederek, araçtan çıktığı esnada, sürücüsüz aracın hareket ederek, 33 metre ilerleyerek, gidiş yönüne göre sağda bulunan 2577 nolu sokağa giriş yaptığı, 30 metre seyrine devam ettiği, sol tarafında bulunan bordür taşlarına çarptıktan sonra sol taraftan yürümekte olan 2007 doğumlu yayaya çarpmasıyla, sanığın park etmede alınacak tedbirlere uymayarak tam kusuruyla, bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4-5-6.maddelerinin hükümden çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.