Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1432 Esas 2020/3858 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1432
Karar No: 2020/3858
Karar Tarihi: 01.07.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1432 Esas 2020/3858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sahte fatura düzenleme suçu sebebiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.11.2018 tarihli ilamı ile suça konu faturaların yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı belirlenmiştir. TCK'nin 53. maddesi uyarınca Anayasa Mahkemesinin iptal kararının infaz aşamasında da dikkate alınması mümkündür. Yargılama hukuka uygun yapılmış, sanığın suça karıştığı tespit edilmiştir. Cezanın kanuni sınırlar içinde uygulandığı ve hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Kararın temyiz nedenleriyle uygun görülmediği için onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/1432 E. , 2020/3858 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 01.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.