Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanın maliki olduğu 2 ve 34 parsel sayılı taşınmazdaki paylarını ara malik kullanmak suretiyle davalı oğluna temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek payı oranında iptal tescil isteğinde bulunmuş, yargılama sırasında davasını tamamen ıslah ederek mahfuz hissesine yapılan tecavüz nedeniyle tenkis talep edilerek 25.000,00 YTL nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, murisin borçları nedeniyle taşınmazları satmak zorunda kaldığını, bedelinin ödenerek satın alındığını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ıslah nedeniyle davanın tazminata dönüştüğü gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı, çekişmeli taşınmazlardaki paylarının miras bırakan tarafından ara malik kullanarak satış suretiyle davalıya temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek iptal tescil isteğinde bulunmuş, yargılama sırasında usulüne uygun olarak dava ıslah edilerek tenkis isteğine dönüştürülmüş, mahkemece iptal tescil isteğinin reddine, davacı yararına kısmen tazminata hükmedilmiştir.
Açıklanan bu oluşum karşısında, muris muvazaası iddiasına dayalı davanın tenkis isteğine dönüştürülmesi nedeniyle elde iki davanın varlığından söz edilemeyeceği açıktır. O halde mahkemece  sadece  tenkis  isteği  bakımından hüküm  kurulması  gerekirken  ayrıca iptal ve tescil isteğinin reddine de  karar verilmiş olması isabetli değildir
 Hemen belirtilmelidir ki,  4.2.1948  tarih 10/3  sayılı  İçtihadı Birleştirme Kararında  açıklandığı  üzere  dava  açıldıktan  sonra   sebebinde, delillerde ve diğer  hususlarda  usule ilişkin  işlemlerin  ıslah  yoluyla  düzeltilmesi  mümkün  olduğu gibi, davanın  konusunda da  ıslah  mümkündür. Kaldı ki,   HUMK"nun  185.  maddesinin   ikinci  bendi de davacının karşı tarafın  rızası  olmaksızın  ıslah yoluyla  davasının  mahiyetini  tebdil  edebileceğini  kabul etmiştir. O halde, davacının muris  muvazaası  hukuksal nedenine  dayalı tapu iptal ve  tescil  davasını tenkis  şeklinde  ıslah  ettiğine ve Anayasa Mahkemesinin 20.7.1999 tarih 1/33 Sayılı Kararı ile  HUMK"nun 87/son  maddesinin  iptal edildiği ve  ıslah ile müddeabihin artırılabilmesi  olanaklı  hale  geldiği tartışmasızdır. Esasen, iptal ve  tescil  isteği ile  tenkis  isteği  farklı  farklı  hukuki müesseseler  olup, değişik  hükümlere  tabi  ise de, iptal ve tescil  isteğinin tenkise  nazaran  daha geniş  kapsamlı  olduğu açıktır
Öyleyse, eldeki  davanın  ıslah  sonucu   münhasıran  tenkise  ilişkin  bulunduğu sabittir. Buna göre , taraflar  arasındaki çekişmenin  çözüme  kavuşturulmasında 4721 Sayılı Yasanın 560  ila 571. maddelerinde derpiş edilen  hükümlerin  gözetilmesinin  gerekeceği  izahtan  varestedir.
Belirtilen  düzenlemeler ve ilkeler çerçevesinde  somut  olay değerlendirildiğinde; davacının isteğini ıslah ile  tebdil  ederek tenkise  çevirdiğine göre,  miras bırakanın  satış suretiyle  yapmış  olduğu temliklerin  davacı  tarafça  benimsendiği ve gerçek  satış  niteliğinde  bulunduğu  düşünülmeli  ve kabul edilmelidir. Murisin yaptığı  temliklerin  bağış olmayıp  satış  olduğu  gözetildiğinde de  böylesi  bir  işlemde  tenkis  hükümlerinin  ugulanamayacağı tartışmasızdır.
Hal böyle  olunca,  davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı  değerlendirmeyle yazılı olduğu üzere  hüküm  kurulması doğru değildir.Davacının temyiz itirazları yerinde  değildir. Reddine.
Davalının  temyiz  itirazlarının kabulüyle  hükmün açıklanan  nedenlerden ötürü HUMK"nun  428. maddesi  gereğince  BOZULMASINA,   alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 15.4.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.