Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3070 Esas 2019/2323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Men"i Müdahale ve Yıkım

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, el atmanın önlenmesi ve yıkım talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına,imara uygun mesafe bırakılmasına yönelik talebin reddine karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR

Dava, çaplı taşınmaza yönelik elatmanın önlenmesi, yıkım ve taşınmazlar arasında uygun mesafe bırakılması istemine ilişkindir. Mahkemece,el atmanın önlenmesi ve yıkım talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına,imara uygun mesafe bırakılmasına yönelik talebin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı tarafından vekalet ücretine hasren temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı HUMK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 427/2 maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Karar, davalı tarafından temyiz edilmiş ise de temyiz edilen bu miktarın(1.500,00 TL) temyiz kesinlik sınırı olan 1.890,00 TL nin altında kaldığı açıktır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"da da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından (6100 sayılı Yasa"nın 3. maddesi yollamasıyla) davalı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen miktar kesinlik sınırı içinde kaldığından 6100 sayılı HMK"nin 3. maddesi yollaması ile HUMK"un 427/2 ve 432/4 maddeleri uyarınca davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.