18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/22018 Karar No: 2016/5146 Karar Tarihi: 16.03.2016
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22018 Esas 2016/5146 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, görevi yaptırmamak için direnme suçundan beraat ederken, hakaret suçundan mahkum oldu. Mahkeme, sanığın hakaret eylemini işlediğini ve Kanunun öngördüğü suç tipine uydurduğunu tespit etti. Ayrıca sanık tarafından yapılan direnmek eylemi suçunun kanuna uygun olmadığına karar verildi ve sanık, bu suçtan beraat etti. Kanun maddeleri olarak, hakaret suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi, görevi yaptırmamak için direnme suçu için ise Türk Ceza Kanunu'nun 265. maddesi uygulandı.
18. Ceza Dairesi 2015/22018 E. , 2016/5146 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: 1- Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı, 2- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme eyleminden verilen beraat kararının da usul ve Kanuna uygun olduğu, Anlaşıldığından sanık ... ve O Yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 16/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.