Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8218 Esas 2015/1581 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 50/1-4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekinin soruşturma aşamasında beyanı alınmadığı gibi, kovuşturma aşamasında da duruşma günü bildirilmediğinden, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, olayda eşi ... ile oğlu ..."ın ölümü nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan müşteki ..."ın CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Olay tarihinde sabah saat 06:30 sıralarında sanığın, yönetimindeki çekici ve çekiciye takılı yarı römork ile iki yönlü yolda.... istikametinden ..... istikametine seyir halinde iken karşı istikametten gelen ve .... istikametine seyir halinde olan sanığın şeridine giren ölen sürücü ..."ın yönetimindeki kamyonet ile çarpışması sonucu sanığın idaresindeki tırın altında kalan kamyonet sürücüsü ... ile yanında yolcu olarak bulunan ..., in öldüğü olayda kaza tespit tutanağı, trafik bilirkişi raporu ve Adli Tıp Raporu ile kazaya sebebiyet veren tali kusurlu sanık hakkında; meydana gelen zararın ağırlığı ve maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle temel ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında tam gün sayısının belirtilmemesi ve hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, bir yılın 365 gün yerine 360 gün olarak kabul edilmesi nedeniyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.