Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/4595 Esas 2020/1982 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4595
Karar No: 2020/1982
Karar Tarihi: 17.06.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/4595 Esas 2020/1982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Belirli bir kurumda çalışan davacı, davalılar aleyhine kurum zararı nedeniyle tazminat talebinde bulundu. İlk derece mahkemesi, davacının talebini kabul etti ancak davalılardan biri istinaf başvurusunda bulundu. Yapılan inceleme sonucunda, tazminat talebinin bir kısmının kabul edileceği kararı verildi. Ancak davalılardan biri cezaevinden tahliye olmuştu ve TMK 471. maddesi gereğince, hapis cezası sona eren kişiler üzerindeki vesayet kendiliğinden ortadan kalkıyordu. Bu nedenle, mahkeme kararının ve temyiz dilekçesinin anılan davalıya usulüne uygun olarak tebliği ile temyiz süresi beklenildikten sonra dosyanın gönderilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, dosya Bölge Adliye Mahkemesine geri çevrildi.
Kanun Maddeleri:
- TMK 471. madde: Hapis cezasına mahkum olan kişiler üzerindeki vesayet hükmü.

4. Hukuk Dairesi 2018/4595 E. , 2020/1982 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ :... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve ... aleyhine 24/10/2011 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; tazminat talebinin kabulüne dair verilen 26/09/2017 günlü karara karşı davalılardan ... vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf talebinin kısmen kabulü ile hükmün kaldırılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/06/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyanın incelenmesinde; gerekçeli kararın ve temyiz dilekçesinin davalılardan ..."un vasisine tebliğ edildiği, adı geçen davalının UYAP sisteminde bulunan cezaevi kayıtlarına göre, cezaevinden tahliye olduğu, başkaca hükümlülüğünün de bulunmadığı görülmektedir. TMK 471. maddesi gereğince, özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkumiyet sebebiyle kısıtlı bulunan kişi üzerindeki vesayet, hapis halinin sona ermesiyle kendiliğinden ortadan kalkar. Bu durumda; bu hususun araştırılarak tahliye olmuş ise; gerekçeli kararın ve temyiz dilekçesinin anılan davalıya usulüne uygun olarak tebliği ile temyiz süresi beklenildikten sonra dosyanın gönderilmesi gerekmektedir. Açıklanan nedenle dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 17/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.