Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1433 Esas 2020/3853 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1433
Karar No: 2020/3853
Karar Tarihi: 01.07.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1433 Esas 2020/3853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarına ilişkin kararı benimsenmiştir. Yargıtay, suça konu faturaların sadece unsurlarının tespit edilmesi için incelenmesinin yeterli olduğunu ve birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğini vurgulamıştır. Sanığın hukuka uygun bir şekilde yargılandığı ve suç vasfının doğru belirlendiği, cezanın kanuni sınırlar içinde uygulandığı belirtilmiştir. Karara göre, 213 sayılı VUK'nin 230. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı infaz aşamasında göz önünde bulundurulmalıdır.

11. Ceza Dairesi 2017/1433 E. , 2020/3853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA, 01.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.