Cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/3351 Esas 2020/873 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3351
Karar No: 2020/873
Karar Tarihi: 05.02.2020

Cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/3351 Esas 2020/873 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, cinsel taciz suçundan beraat ederken, kasten yaralama suçundan hüküm giymiştir. Ancak, yaptığı itiraz sonrasında mahkeme kararı bozulmuştur. Sanığın ölümü sebebiyle, mahkeme yerinde araştırma yaparak 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri, TCK'nın 64/1 maddesi kasten öldürme suçunu düzenlerken, CMK'nın 223/8 maddesi de sanığın ölümü halinde hükmün infazının durdurulması ve yargılamanın düşürülmesi hakkında hükümler içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2018/3351 E. , 2020/873 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kasten yaralama
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan beraat, diğer atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve katılan mağdure vekilinin anılan hükme yönelik temyiz istemi CMK"nın 264. maddesine göre itiraz kabul edilerek bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, incelemenin sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanığın hükümden sonra 10.04.2017 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK"nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.