MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın iadesine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Hükmün esasını oluşturan kısa kararda, “suçun işlenmesiyle meydana gelen kamu zararının karşılanmaması ve sanığın daha önce kasıtlı suçlar işlemesi sebebiyle suç işleme eğilimi nazara alındığında tekrar suç işlemeyeceği hususunda mahkememizce kanaate varılmadığından sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 51. maddesi uyarınca verilen cezanın ertelenmesine yer olmadığına” karar verilmesine karşın, gerekçeli kararın gerekçe bölümünde “daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanığın yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde kanaat oluştuğundan sanığa verilen hapis cezasının TCK.nun 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine karar vermek gerekmiş" denilerek kısa karar ile gerekçede çelişki yaratılarak hükmün karıştırılması,
2-Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, TCK.nun 3/1. ve 61. maddeleri uyarınca teşdit uygulanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-16/12/2010 tarihli olay tespit tutanağı ile görgü tespit tutanağında belirtildiği şekilde araçta zula bulunması ve yakalanan sigara miktarı gözetildiğinde suça konu 73 DN 923 plakalı aracın müsaderesi gerekirken yazılı şekilde iadesine karar verilmesi,
4-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
5-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın cezada kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22/11/2017 günü oybirliğiyle karar verildi.