Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/19721 Esas 2019/2384 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/19721
Karar No: 2019/2384
Karar Tarihi: 05.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/19721 Esas 2019/2384 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı Sağlık Bakanlığı'na bağlı işyerinde alt işverenler bünyesinde temizlik işçisi olarak çalışmış ve iş sözleşmesi emeklilik sebebiyle feshedilmiştir. Kıdem tazminatı alacaklarının hüküm altına alınması talebiyle açtığı davada, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Davalı Sağlık Bakanlığı, iş sözleşmesinin olmadığını, davacının hizmet alım sözleşmesi kapsamında alt işverenler bünyesinde çalıştığını, davalı şirketin ise davacı ile sadece 27 gün çalıştığını savunmuştur. Dosya kapsamında yer alan hizmet cetvelinde davacının kesintili olarak çalıştığı görülmektedir. Ancak bilirkişi raporunda davacının çalışmasının kesintisiz olarak kabul edilmesi hatalı bulunmuştur ve eksik inceleme nedeniyle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, davalı Sağlık Bakanlığı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesi gereği harçtan muaf olduğu halde bu hususun göz önünde bulundurulmadığı vurgulanmıştır.
Detaylı ve açıklayıcı kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/19721 E. , 2019/2384 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı Sağlık Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı Sağlık Bakanlığı’na ait işyerinde değişen alt işverenlere bağlı temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından emeklilik sebebiyle feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık vekili, davacı ile Bakanlık arasında iş sözleşmesi bulunmadığını, davacının hizmet alım sözleşmesi kapsamında alt işverenler bünyesinde çalıştığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davalı şirket ile Bakanlık arasında düzenlenen hizmet alım sözleşmesinin 05.05.2007-04.04.2008 tarihlerini kapsadığını, davacının şirket bünyesinde çalıştığı sürenin sadece yirmi yedi gün olduğunu, davacının herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı Sağlık Bakanlığı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Sağlık Bakanlığı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında çalışma süresinin kesintisiz olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davacının 15.05.1995-31.05.2007 tarihleri arasında davalı Bakanlığa ait işyerinde değişen alt işverenler bünyesinde kesintisiz olarak çalıştığı kabul edilerek heaplanan kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınmıştır. Dosya kapsamında mevcut hizmet cetveline göre davacının çalışmasının kesintili olduğu görülmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının çalışması kesintisiz olarak kabul edilmiş ise de, bu kabul şeklinin gerekçesi açıklanmamıştır. Bu itibarla, özellikle hizmet cetvelinde kayden çalışma tespit edilemeyen dönemlere ilişkin olarak varsa tüm işyeri kayıtları celbedilerek dosya kapsamındaki tüm deliller bir arada değerlendirildikten sonra sonucuna göre davacının çalışmasının kesintili olup olmadığı belirlenmeli, kesintisiz çalışma olgusunun ispatlanamadığı kanaatine varıldığı takdirde davacının çalışmasının kesintili olduğu kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
3-Davalı Sağlık Bakanlığı Harçlar Kanunu’nun 13. maddesi gereği harçtan muaf olup, Mahkemece bu husus gözetilmeksizin karar verilmesi hatalıdır. Kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, 05.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.