Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15564 Esas 2020/20021 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/15564
Karar No: 2020/20021
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15564 Esas 2020/20021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz incelemesi sonucunda, sanığın temyiz itirazlarının reddedilerek hükmün istem gibi onaylanmasına karar verildi. Ancak sanık hakkında daha önce verilen bir erteleme kararının tekerrüre esas alınması gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına hükmedildi. Bu bozma kararı, 5237 sayılı TCK'nin 58/2-b maddesi uyarınca verilen bir cezanın tekerrür niteliği taşıyıp taşımayacağına dair hükümleri de içermektedir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/2-b maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/15564 E. , 2020/20021 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca sabıkası bulunmayan sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bahçe Asliye Ceza Mahkemesinin 20.05.2009 tarih, 2009/18 Esas ve 2009/41 Karar sayılı ilamı ile verilen erteli 10 ay hapis cezasının, 17.06.2009 tarihinde kesinleştiği ve 17.06.2010 tarihinde infaz edilmiş sayıldığı, bu tarihinden itibaren 3 yıllık süre geçtikten sonra 05.08.2014 tarihinde dosyaya konu suçun işlenmesi nedeniyle, söz konusu ilamın 5237 sayılı TCK"nin 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.