Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1476 Esas 2022/5874 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 44.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 04.07.2017 tarih ve 2015/215 E- 2017/99 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.12.2020 tarih ve 2020/163 E- 2020/428 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı firmanın son 10 yıldır süt ürünleri alanında Türkiye’nin pazar lideri olduğunu, davacı firmanın sahibi olduğu “SÜTAŞ” markası, tanınmış marka olup tanınmışlığının TPMK nezdinde tescilli olduğunu, davacı firmanın, TPMK nezdinde tescilli söz konusu markaları ve tescilli oldukları sınıfların, 2005/59223 29. sınıfta, 2009/01617 30. sınıfta, 2010/17591 29, 30, 32. sınıflarda, 2015/87869 29, 30. sınıflarda olduğunu, davalı firmanın, müvekkili davacı firmanın “SÜZME” ve SUTAŞ SÜZME” markalarının aynı veya benzerini, peynir emtiası için ürün ambalajı üzerinde kullanarak ŞOK marketler zincirinde satışa sunmakta ve www.sokmarket.com.tr adresinde teşhir etmekte olduğunu belirterek, davalı şirketin fiillerinin, davacı müvekkilimin marka hakkına tecavüz ettiğinin tespitini, davalı şirketin fiillerinin TTK m. 56 uyarınca davacı müvekkilim aleyhine haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitini, www.sokmarket.com.tr adresinde kullanılan ve marka hakkına tecavüz ile haksız rekabet teşkil eden görsellerin kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı şirketin “MİS SÜZME BEYAZ PEYNİR” ibaresini marka lisans sözleşmesi ile kullandığını, “MİS” markasının, tanınmış marka olduğunu ve tüketici nezdinde ayırt ediciliğinin çok yüksek olduğunu,Türk Gıda Kodeksi Peynir Tebliğinin(Tebliğ No:2015/6) m. 14/i uyarınca, Ultra Filtrasyon metodu kullanılan ürünlerin etiketlerinde “süzme” ibaresinin kullanılmasına izin verildiğini, “MİS” markasının, davaya konu kullanımda esaslı ve ayırt edici unsur olduğunu, “MİS” markasının, aynı zamanda seri markaların da esaslı unsuru olduğunu, bu sebeple, davaya konu kullanım, tüketici nezdinde “MİS” esas unsurlu seri markaların devamı olarak algılanacağını, her halükarda, bütünsel yaklaşımla, davaya konu kullanımın benzerliği veya karıştırılmasının söz konusu olmadığını, davacı adına tescilli “SÜZME” ve “SÜTAŞ SÜZME” markalarının tanınmış marka olmadığını, sadece “SÜTAŞ” markasının tanınmış marka olduğunu, davacının, 2005 ve 2009 başvuru tarihli “SÜZME” markalarını devraldığını, kendisinin yaratmadığını, haksız rekabet söz konusu olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı markasının davacı markasına benzetilmediği, karıştırma ihtimalinin bulunmadığı, markaların iltibas tehlikesinin bulunup bulunmadığı değerlendirilirken somut olarak karıştırılmanın ispatı gerekmemekle birlikte, davacı tarafça markaların karıştırıldığına dair somut delil de sunulmadığı, Türk Gıda Kodeksi Peynir Tebliği 14/ i bendinin iptali için Danıştay 10. Dairesi'nin 2015/1150 Esas sayılı dosyasında davacı tarafça Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı aleyhine dava açlmışsa da, yürütmenin durdurulması talebinin 14/10/2015 tarihinde reddedildiği, ret kararına davacı tarafça itiraz edildiği, itiraz üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'nun 28/01/2016 tarihli kararı ile itirazın reddine karar verildiğinin anlaşıldığı, doğrudan sonuca etkili olmadığından dava sonucunun beklenmesine gerek olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu, istinaf nedenlerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.