Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8906 Esas 2015/1531 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/8906
Karar No: 2015/1531
Karar Tarihi: 29.01.2015

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8906 Esas 2015/1531 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2014/8906 E.  ,  2015/1531 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 52, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    20.04.2012 günü saat 11.10 sıralarında sanık ..."ın yönetimindeki aracı ile yerleşim yeri içinde, bölünmüş, tek yönlü, 3 şeritli, düz, asfalt kaplama yolda ..."dan ... istikametine seyir halindeyken .. köprüsünü geçtikten sonra yan yola kontrolsüz bir şekilde giriş yaptığı sırada, aracın arka sağ köşe ve sağ çamurluk kısmına sağ şeritte seyreden sürücü ..."in yönetimindeki motorun ön kısımlarına çarpması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralandığı ve sanığın asli kusurlu kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilip, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Bir gün karşılığı adli para cezasının belirlenmesine yasal dayanak oluşturan uygulama maddesinin TCK"nın 52/2. maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 52. maddesi olarak gösterilmesi,
    2- Adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK.52/4. maddesi yerine TCK"nın 52. maddesi olarak gösterilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan "TCK.52.maddesi" ibaresinin "TCK.52/2.maddesi", 4.bendinde yer alan "TCK.52.maddesi" ibaresinin ise "TCK.52/4. maddesi" olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.