1. Hukuk Dairesi Esas No: 2009/3349 Karar No: 2009/4278
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2009/3349 Esas 2009/4278 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, 12 parsel sayılı taşınmazın mutasarrıfının gaipliği ile tapu iptal ve mahlulen vakfı adına tesciline karar verilmesi istemiştir. Mahkeme, dava konusu taşınmazın vakıf malı olduğu, mutasarrıfının mirasçısız ölümüyle halinde mahlulen vakfına döneceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verdi. Ancak, gaiplik kararının verilebilmesi için sürelere uyulmak ve iki defa ilan yapmak zorunlu olduğu halde, tek ilanla yetinilerek hüküm kurulmuştur. Bu sebeple, yargı giderleri için öngörülen istisnai hallerin harç ikmali sağlanmadan uygulanmaması gerektiği ve işin esası hakkında araştırma yapılarak sonuca göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5737 Sayılı Kanunun 77. maddesinde öngörülen istisnai hallerin yargı harçlarından sorumlu tutulmamasının isabetli olmadığı da ifade edilmiştir. Bu sebeplerle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da HUMK'nun 428. maddesi belirtilmiştir.
Taraflar arasında görülen davada; Davacı, 12 parsel sayılı taşınmazın Abdullah Ağa Vakfından mukataalı ve mutasarrıfının gaip kişilerden olduğunu ileri sürerek mutasarrıfının gaipliği ile tapu iptal ve mahlulen vakfı adına tesciline karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, dava konusu taşınmazın vakıf malı olduğu, mutasarrıfının mirasçısız ölümüyle halinde mahlulen vakfına döneceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı kayyım vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. Dava, tapu iptal tescil ve taşınmazın mutasarrıfının gaipliğine karar verilmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 12 parsel sayılı taşınmazın Haliloğlu Mehmet adına kayıtlı olduğu, Abdullah Ağa Vakfından mukataalı şerhinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere; TMK hükümleri uyarınca gaiplik kararı verilebilmesi için sürelere uyulmak suretiyle iki defa ilan yapılması zorunludur. Oysa mahkemece tek ilanla yetinmek suretiyle mutasarrıfının gaipliğine karar verilmiştir. O halde, hükmün bu yön itibariyle doğru olduğu söylenemeyeceği gibi, 5737 Sayılı Yasanın 77. maddesinde öngörülen istisnai haller, yargı giderleri için geçerli olmayıp idarenin yargı harçlarından sorumlu tutulmaması da isabetli değildir. Hal böyle olunca; öncelikle harç ikmali sağlandıktan sonra işin esası hakkında araştırma yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 8.4.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.