Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17605 Esas 2016/5085 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17605
Karar No: 2016/5085
Karar Tarihi: 16.03.2016

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17605 Esas 2016/5085 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığa tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, suçların sanık tarafından işlendiği ve kanıtlarla desteklendiği tespit edilmiştir. Kararda, TCK'nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağına dikkat çekilmiştir. Kararın sonunda ise, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrası ve TCK'nın ilgili tehdit ve hakaret suçlarını düzenleyen maddeleri olduğu belirtilmektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/17605 E. , 2016/5085 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmemiş ise de mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 16.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.