Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11522 Esas 2021/4890 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna ve beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki otomobille, gece vakti, yağmurlu havada, meskun mahal dışı, aydınlatmanın bulunmadığı, iki yönlü, ıslak asfalt kaplama köy yolunda seyrederken, direksiyon hakimiyetini kaybederek, gidiş yönüne göre sağ tarafta, kaldırım bulunmadığı için taşıt yolunun kenarından yürüyen yayalara çarpmasıyla, sanığın tam kusuruyla, bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve vücudundaki kemik kırıkları hayat fonksiyonlarını 4. dereceden etkileyecek şekilde, bir kişinin ise vücudundaki kemik kırıkları hayat fonksiyonlarını 3. dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin ve hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmesinin dayanak maddeleri olan 52/2-3. maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5.fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen1 yıl hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 365 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 7300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.