Hırsızlığa teşebbüs - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2083 Esas 2015/2068 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2083
Karar No: 2015/2068
Karar Tarihi: 11.05.2015

Hırsızlığa teşebbüs - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2083 Esas 2015/2068 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık teşebbüsü ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından suçlu bulunan çocuğun temyiz başvurusunu değerlendirdi. Mahkeme, suçun çocuk tarafından işlendiğini kabul etti ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde olmadığına karar verdi. Ancak mahkeme, suça sürüklenen çocuğun eyleminin ulaştığı düzey, suç yolunda katettiği mesafe ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı göz önüne alınmadan belirlenen indirim oranından ve sanığın cezasından başka artırım ve indirim yapılması tartışılmadan hüküm kurulmasından dolayı kararı bozdu. Ayrıca, suç tarihinde çocuk koruma kanunu gereği sosyal inceleme raporu alınmadan hüküm kurulması ve birlikte işlenmiş suç nedeniyle yargılama giderlerinin eşit olarak paylaşılamaması da kararın bozulmasına neden oldu.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35/2. maddesi (temel cezadan indirim yapılması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (uygun orantılılık ilkesi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (artırım ve indirim yapılması)
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi (sosyal inceleme raporu alınması)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326

17. Ceza Dairesi 2015/2083 E. , 2015/2068 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun olay günü saat 01:45 sıralarında yanında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ... ile müştekinin işyerine, penceresini zorlayıp girecekleri sırada görevlilerin gelmesi üzerine eylemlerini tamamlayamadıklarının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 35/2. maddesi uyarınca temel cezadan indirim yapılırken eylemin ulaştığı düzey, suça sürüklenen çocuğun suç yolunda katettiği mesafe ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözönüne alınarak indirim oranının belirlenmesi yerine, aynı yasanın 3. maddesinde düzenlenen uygun orantılılık ilkesi de gözardı edilerek en alt sınırdan indirim yapılması,
2-Suça sürüklenen çocuk müdafiinin son oturumda, lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği halde "sanığın cezasından başkaca artırım ve indirim yapılmasına yer olmadığına" şeklinde hüküm kurulmak suretiyle yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk ... hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesine göre sosyal inceleme raporu alınmadan ve bu konuda herhangi bir gerekçe de gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
4-5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan suça sürüklenen çocuğun diğer sanıkla sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. Başkan