Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21704 Esas 2014/22783 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21704
Karar No: 2014/22783
Karar Tarihi: 20.10.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21704 Esas 2014/22783 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık TCK'nun 245/3. maddesi gereğince suçlu bulunmuş ve hapis cezası ile adli para cezasına hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak adli para cezasının göz ardı edilmesi nedeniyle temyiz başvurusu bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, kanıtlara dayanarak suçun sabit olmadığına karar vermiştir. Ancak sanığın cezası TCK'nun 53. maddesi gereği infaz sürecinde kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından ve vesayet/kayyımlık hizmetinden yoksun bırakılması gerektiği gözetilmeden hüküm verilmesi yasa dışı olduğu için bu bölüm çıkarılarak yerine \"TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde düzenleneceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesidir.

8. Ceza Dairesi 2014/21704 E. , 2014/22783 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık hakkında TCK.nun 245/3. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, eksik incelemeye, suçun sabit olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına ve lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu
üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 20.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.