Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, gündüz vakti sanığın idaresindeki kamyon ile orta refüj ile bölünmüş tek yönlü 7 metre genişliğindeki yolun sol şeridinde seyri sırasında solundaki orta refüj üzerinde arkadaşı ile karşıya geçmek üzere bekleyen 7 yaşındaki mağdurun hizasından geçtiği anda, mağdurun yola düşen terliğini almak için aniden kaplamaya girmesi sonucu çarpıp yaralanmasına neden olduğu olayda, savunması da bu yönde olan sanığa yüklenecek kusur bulunmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerekirken "üzerine atılı suçu işlediğine dair müşteki beyanından başka her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı bir delil elde edilemediği, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı" gerekçesiyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının ilk bendi ile gerekçe bölümündeki "üzerine atılı suçu işlediğine dair müşteki beyanından başka her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı bir delil elde edilemediği, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı anlaşıldığından sanığın üzerine atılı suçtan CMK"nun 223/2-e maddesi" ibarelerinin çıkartılıp yerlerine “üzerine atılı suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraate ilişkin hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.