5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5103 Esas 2017/10261 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5103
Karar No: 2017/10261
Karar Tarihi: 28.11.2017

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/5103 Esas 2017/10261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığı mahkum etti. Temyiz başvurusu sonucu dosya incelendi ve başvurunun reddedilmesine karar verildi. Ancak, adli para cezası taksite bağlandığı ve TCK 52/2 maddesi yerine TCK 52/4 maddesinin kullanılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, infazda yetkinin kısıtlanması ve adli para cezasının hapse çevrilmesi konusunda hatalar yapıldığı tespit edildi. Bu nedenle hüküm bozuldu ve adli para cezasıyla ilgili bazı değişiklikler yapılarak yeniden onaylandı. Kanun maddeleri: TCK 52/2, TCK 52/4, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/2,3 fıkrası, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.
19. Ceza Dairesi         2017/5103 E.  ,  2017/10261 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tiplerine uyduğu,
    Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak,
    1-Sanığa verilen adli para cezasının taksite bağlandığı hüküm fıkrasında uygulama maddesinin TCK 52/4 olarak gösterilmesi gerekirken, TCK 52/2 olarak gösterilmesi,
    2-TCK"nın 52/4. maddesi gereğince; hükümde adli para cezasının ödenmesi için 1 yıldan fazla olmamak kaydıyla süre verilebileceği gibi, taksitler halinde ödeneceği konusunda seçimlik yetki olmasına rağmen her ikisine birlikte hükmedilerek karar verilmesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/2,3 fıkrasına aykırı olarak infazda yetkinin ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesi ve adli para cezasının ödenmesi için sanığa 1 yıl süre verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, adli para cezasının taksite bağlandığı hüküm fıkrasındaki "TCK 52/2" şeklindeki ibarenin çıkartılarak yerine "TCK 52/4" ibaresi yazılmak suretiyle, hükümdeki "yasal ihtarlara rağmen ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" kısmının çıkartılıp yerine ""ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığı"nca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına"" ibaresi yazılmak suretiyle, adli para cezasının ödenmesi için sanığa 1 yıl süre verilmesine ilişkin hüküm fıkrasının çıkartılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.