Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/15570 Esas 2015/1431 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-3-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Üst Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesinde hakim havalesi bulunmamakta ise de, Uyap sisteminden yapılan incelemede temyiz dilekçesinin oluşturulma, gönderilme ve havale tarihlerinin 26.03.2014 olduğu ve temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olaydan yaklaşık yarım saat sonra yapılan ölçümde 194 promil alkollü olduğu tespit edilen ve olaydan önce alkol aldığını beyan eden sanığın idaresindeki araçla, meskun mahal dışında, orta refüj ile bölünmüş tek yönlü çift şeritli 7 metre genişliğindeki düz yolda hızla seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybederek sağdan yol dışına çıkıp takla atarak duruşa geçebildiği olayda, sanığın kastın yoğunluğu, tespit edilen alkol miktarı ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınır aşılmak suretiyle hak ve nasafete uygun bir ceza yerine alt sınırdan ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.