Sanıklar ..., ... ile ... haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılama sonunda; sanıklar ..."un kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetlerine dair Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.06.2011 gün ve 2009/462 Esas,2011/102 Karar sayılı hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyizi üzerine Dairemizin 16.05.2012 gün ve 2012/1908 Esas,2012/5566 Karar sayılı ilamı ile onama yönündeki ve sanıklar Gürsoy ile Uğur haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan bozma üzerine yapılan yargılama sonunda mahkumiyetlerine dair Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.05.2014 gün ve 2013/376 Esas, 2014/87 Karar sayılı hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyizi üzerine Dairemizin 25.03.2015 gün ve 2014/8927 Esas,2015/4930 Karar sayılı ilamı ile onama yönündeki ve sanık ...’nın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.11.2014 gün ve 2011/230 Esas, 2014/334 Karar sayılı hükümlerin sanık müdafileri tarafından temyizi üzerine Dairemizin 08.10.2015 gün ve 2015/6961 Esas, 2015/9052 Karar sayılı ilamı ile onama yönündeki kararlarına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.03.2016 gün ve KD-2015/185880 sayılı itiraznamesi ile 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine dosya Dairemizin 20.09.2016 gün ve 2016/4897 Esas, 2016/6528 sayılı Kararıyla itirazın yerinde görülmeyerek reddiyle bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2019 gün ve 2016/14-1426 Esas, 2019/334 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle itiraz konusu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararları tebliğ edilip, temyiz ettiği takdirde bu husus ta gözetilerek, etmediği takdirde ise sanıklar müdafilerinin temyizlerine istinaden Dairesince yeniden değerlendirme yapılarak karar verilmesi için itirazın değişik gerekçeyle kabulüne dair verilen kararla birlikte gönderilen dosya ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince yapılan tebligat üzerine Bakanlık il müdürlüğü yetkilisi tarafından hükümler temyiz edilmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ek tebliğnameyle birlikte Dairemize gönderilen dosya inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler de nazara alınarak tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda
bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar ... haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve sanık ... hakkında ise beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mahkemece sanıkların atılı suçtan mahkumiyetlerine dair verilen 07.06.2011 ve 2009/462 Esas, 2011/102 Karar sayılı hükümlerin temyiz edilmesi üzerine Dairemizce yapılan inceleme neticesinde verilen 16.05.2012 gün ve 2012/1908 Esas, 2012/5566 Karar sayılı onama ilamına yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.03.2016 günlü, 2015/185880 sayılı itirazını inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 16.04.2019 gün ve 206/14-1426 Esas, 2019/334 sayılı Kararın 5. bendinde sanıklar ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının Dairesince eksiklikler giderildikten sonra değerlendirileceğinin belirtilmesi karşısında, dosyanın anılan gerekçeli kararın 5. bendine istinaden bu hususta gerekli incelemenin Yargıtay Ceza Genel Kurulunca yapılması için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.