Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15631 Esas 2020/20011 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/15631
Karar No: 2020/20011
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15631 Esas 2020/20011 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, temyiz edildi. Mahkeme, sanık tarafından yapılan kasten yaralama eylemi sonucunda dava açıldığını ve sanığın cezalandırılması gerektiğini belirtti. Adli Tıp Şube Müdürlüğü'nün yaptığı tespit sonucunda yaralanmanın yüzde sabit iz niteliğinde olduğu belirlendi. Sanığa ek savunma hakkı tanındıktan sonra mahkumiyet hükmü kuruldu. Ancak, yargıtay ceza genel kurulu kararı doğrultusunda, haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi nedeniyle sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmediği için hüküm bozuldu. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 86/2,86/3-e ve 53. maddeleri, haksız tahrik hükümleri (1/4 oranında uygulanması gerektiği belirtilen 29. madde) ve CMK'nin 226. ve 321. maddelerinden bahsediliyor.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/15631 E. , 2020/20011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ..."un katılan ... ..."e yönelik kasten yaralama eylemi nedeniyle ... Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/1042 numaralı iddianamesiyle 5237 sayılı TCK"nin 86/2,86/3-e ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması yönünde dava açıldığı, kovuşturma sırasında katılan hakkında... Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 20/04/2016 tarihli raporla katılanın yaralanmasının yüzde sabit iz niteliğinde olduğunun tespit edildiği, sanığa 14/06/2016 tarihli duruşmada 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 3-e, 87/1-c-son maddelerinin uygulanması ihtimaline binaen CMK"nin 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanındığı ve sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşılmakla, mahkemenin uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiği gözetilmeden (1/3) oranında indirim yapılarak, eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın ve sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.