Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/5849 Esas 2016/534 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davacı ..."a ait, ..."ın sürücüsü olduğu araç ile davalılardan ..."a ait, ..."nin sürücüsü olduğu kamyonetin çarpışması sonucu aracın pert olduğunu, hurda bedeli düşüldükten sonra 29.000.00.TL"lik hasarının olduğunun tespit edildiğini, sigorta şirketinden zararının 21.750.00.TL"lik kısmının tahsil edildiğini, aracın perte ayrılması nedeniyle bila bedel .... Gümrük Muhafaza Müdürlüğü"nün hurdalığına teslim edildiğini, davacı ... yönünden hurda bedeli olarak düşülen 10.500.00 TL ve bakiye hasar bedeli 7.250,00 TL belirsiz maddi tazminatın şimdilik 1.000.00.TL"sinin ve davacıların her biri için 1.500.00"er TL"den toplam 7.500.00.TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar adına duruşma gününü bildirir tebligat yapılmış, davalı ... davanın reddine karar verilmesini talep etmiş, diğer davalı cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı ..."ın maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile ... dışındaki mirasçılar için taktiren 500.00"er TL, ... için takdiren 400.00.TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş; hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacıların temyize konu manevi tazminata yönelik temyiz istemine ilişkin olarak hükmedilen manevi tazminat miktarları, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz isteminin temyiz sınırının altında kalması nedeni ile reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 11,80 TL fazla alınan temyiz peşin harcının davacılara iadesine, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.