2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/10090 Karar No: 2020/5351 Karar Tarihi: 08.06.2020
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10090 Esas 2020/5351 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2020/10090 E. , 2020/5351 K.
"İçtihat Metni"
Mala zarar verme suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 152/2-a ve 168/2. maddeleri gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Gazipaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 08/03/2019 tarihli ve 2019/18 esas, 2019/223 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/11/2019 gün ve 94660652-105-07-9967-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/12/2019 gün ve 2019/119249 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu. Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede; Dosya kapsamına göre, mağdurun beyanında, sanığın kayınbiraderi olduğunu belirtmesi karşısında bu husus aile nüfus kayıt tablosu getirtilip araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 167/1, 167/2. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışıldıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur. GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Sanık ..., üzerine atılı mala zarar verme suçunu ablasının eşi olan eniştesi müşteki ...’e karşı işlemişse de 5237 sayılı TCK’nın 167/2. maddesinde “Bu suçların, haklarında ayrılık kararı verilmiş olan eşlerden birinin, aynı konutta beraber yaşamayan kardeşlerden birinin, aynı konutta beraber yaşamakta olan amca, dayı, hala, teyze, yeğen veya ikinci derece de kayın hısımlarının zararına olarak işlenmesi halinde; şikâyet üzerine verilecek ceza yarısı oranında indirilir” şeklinde yer alan düzenlemeye göre, sanık ile müşteki aynı konutta beraber yaşamadıklarından atılı suçun şikayete tabi olmaması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görülmediğinden, (GAZİPAŞA) Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2019 tarihli ve 2019/18 Esas 2019/223 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 08/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.