Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/5276 Esas 2022/5974 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12.HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nce verilen 07.03.2022 gün ve 2019/1671 - 2021/1990 sayılı ek kararı onayan Daire'nin 04.04.2022 gün ve 2022/2221 - 2022/2747 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Her ne kadar Dairemizin 2022/2221 E. - 2022/2747 K. sayılı ilamına karşı maddi hataya dayalı düzeltme isteminde bulunulmuş ise de davalı vekilinin maddi hata dilekçesi olarak sunduğu dilekçede dayandığı olguların maddi hata olarak değerlendirilemeyeceği, HMK'nın 304. maddesi uyarınca herhangi bir maddi hata bulunmadığı anlaşılmakla, ayrıca öncelikle incelenmesi gereken Bölge Adliye Mahkemesi ek kararın onanması sebebiyle bu ek karar kaldırılmadığı sürece asıl karar incelenemeyeceğinden, davalı vekilinin maddi hataya dayalı düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin maddi hataya dayalı düzeltme isteminin REDDİNE, maddi hataya dayalı düzeltme talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından, HMK'nun 368. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 329/2. maddesi uyarınca maddi hataya dayalı düzeltme talep eden davalının takdiren 1.000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, işlem yapılmak üzere dosyanın İlk Derece Mahkemesi'ne gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 19/09/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI OY

Davalı vekili, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince verilen 30.12.2021 tarih ve 2019/1671 Esas, 2021/1990 Karar sayılı kararı temyiz etmiş, Bölge Adliye Mahkemesinin 07.03.2022 günlü ek kararı ile temyiz olunan kararın miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesi ile davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiş, ek kararında davalı vekilince temyizi üzerine ek karar Dairenin 04.04.2022 tarihli kararı ile onanmıştır.
Dairenin 04.04.2022 tarihli kararı kesindir.
Davalı vekili bu kez Daire kararında maddi hata olduğu, temyiz itirazlarının incelenmediği gerekçesiyle onama ilamının düzeltilerek temyiz itirazları konusunda karar verilmesini istemiş ise de, Bölge Adliye Mahkemesinin 30.12.2021 tarihli karar miktar itibariyle kesin olduğundan temyizi kabil değildir. Nitekim Bölge Adliye Mahkemesince de 07.03.2022 tarihli ek karar ile davalının temyiz istemi bu nedenle red edilmiş, ek karar Dairece onanmış olup Dairenin 04.04.2022 tarihli onama kararında düzeltilmesi gerekir bir maddi hata bulunmamaktadır.
Davalı vekilinin talebi, 6100 sayılı HMK 304 vd. maddelerinde düzenlenen hükmün tashihi istemine ilişkin olup, Yasa hükümlerinde talebin reddi halinde disiplin para cezasına hükmolunacağına ilişkin herhangi bir düzenlemeye yer verilmemiştir.
Sayın çoğunluk tarafından, davalı aleyhinde Yasa'da yer almayan disiplin para cezasına hükmedilmesi, Ceza Hukukunun temel kurallarından olan "suç ve cezada kanunilik" ilkesine aykırıdır.
Davalının talebi HMK 361 vd. maddelerinde düzenlenen temyiz talebi niteliğinde bulunmadığından HMK 368 maddesi hükümlerinin uygulanması da mümkün değildir.
Açıklanan nedenlerle davalı aleyhinde disiplin para cezasına hükmedilmesine ilişkin sayın çoğunluk görüşüne karşıyız.