MAHKEMESİ :İstanbul Anadolu 15. Aile Mahkemesi
TARİHİ :09.05.2013
NUMARASI :Esas no:2012/406 Karar no:2013/447

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından; kusur belirlemesi, tazminat, tedbir ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi ile iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı kadının bir kez eşinin yüzünü tırmaladığı, birlik görevlerini yerine getirmediği, davacı kocanın ise eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı, onu aşağıladığı, kayınpederi ve kayınvalidesini arayıp gelin kızınızı götürün dediği, eşinin başka erkeklerle ilişkisi olduğu yönünde itham ettiği ve ağır hakaretlerde bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda, her iki taraf kusurlu olmakla birlikte davacı kocanın daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru olmadığından davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmektedir.
2-Dava, 03.05.2012 tarihinde ikame edilmiştir. Taraflar, cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri ile serbestçe, ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık onayı ile iddia ve savunmalarını genişletebilir veya değiştirebilirler. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra ise diğer tarafın açık onayı ve ıslah dışında iddia ve savunma genişletilemez veya değiştirilemez (HMK.md. 141/1). Davalı kadının, cevap dilekçesinde yer almayan, ilk defa ön incelemeden sonra sunduğu 30.01.2013 tarihli dilekçesinde yer alan maddi ve manevi tazminat istekleri talep sonucunun genişletilmesi niteliğindedir. Davacı kocanın vekili 13.02.2013 tarihli dilekçesinde talebin genişletilmesine onay vermediklerini açıkça ifade etmiştir. Islah da söz konusu olmadığına göre, davalının tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm tesisi gerekirken kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesi doğru olmamıştır.
3-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
4-Davalı kadının mevcut gelirinin kendisini yoksulluktan kurtarmayacağı anlaşılmaktadır.
Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadın daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle hükmün gerekçesinin değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.20.03.2014(Prş.)