Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/1-2, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlarda uygulama alanı bulunmayan 53/1. maddesinde yer alan hak yoksunluklarını şartları oluşmadığından bahisle uygulanmasına yer olmadığına karar verilen hükmün 8. maddesi ile iddianamede gösterilen, hükmün gerekçe kısmıyla 10. maddesinde değinilen sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin ibarenin birbirlerinden farklı güvenlik tedbirlerine ilişkin olduğu ve çelişki yaratmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın eksik araştırma sonucu hüküm kurulduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki minibüsle, meskun mahalde, gündüz vakti, bölünmüş asfalt kaplama karayolunda seyrederken, dönel kavşağa geldiğinde, aracının sağ ön kısımlarıyla, gidiş yönüne göre sağdan gelen Mustafa idaresindeki kamyonetin ön sol kısımlarına çarpmasıyla, sanığın asli kusuruyla, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilir, bir kişinin ise vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 2. dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmesi esnasında ve hükmedilen sonuç ceza olan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 6. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 250 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 5000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin ve hükmün 7.paragrafında ilk ""adli para cezası"" ibaresinden sonra ""TCK"nın 52/4. maddesi gereğince"" ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.