MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, asgari geçim indirimi ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.05.2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat ... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ile asgari indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma yapıldığının ve tatil günlerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmaların bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamında, işyerine giriş çıkış saatlerini ve çalışma günlerini gösteren puantaj kayıtlarının değerlendirilmesi gerekliliği belirtilmesine rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatili ücreti alacaklarına yönelik talepler bakımından, bozma doğrultusunda bir değerlendirme yapılmaması hatalı olmuştur. Anılan sebeple, dosyaya sunulan imzalı puantaj kayıtları denetime elverişli şekilde incelenmeli, gün bazında işe giriş çıkış saatleri dökümlendirilerek ara dinlenme sürelerinin de düşümüyle varsa haftalık bazda fazla çalışma saatleri belirlenmeli, söz konusu dönem için puantaj kayıtları esas alınarak fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı talepleri değerlendirilmelidir. Puantaj kaydının bulunmadığı dönemle ilgili olarak ise, tanık beyanına göre sonuca gidilmeli, ancak tanığın çalışma süresi itibariyle davacının çalışma düzenini bilmesi mümkün olan sürenin sınırlı olduğu hususu gözden kaçırılmamalıdır.
Tahakkuklu bordroların değerlendirilmesinde ise, itibar edilen bilirkişi raporunda, imzalı ve imzasız bordroların ayırt edilmemesi hatalıdır. İhtirazı kayıtsız ve imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma tahakkuku bulunan aylar yönünden, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yapıldığı ancak yazılı belge ile ispatlanmalıdır. Bu halde, puantaj kaydı bulunan dönem bakımından, ilgili ay ücret bordrolarındaki fazla çalışma tahakkukları, puantaj kayıtları ile karşılaştırılmalı, uyumlu olup olmadığı denetlenmelidir. İmzasız ücret bordrolarında tahakkuk bulunan aylar bakımından ise, işçinin yapılan tahakkukun ayrıntılarını görme ve değerlendirme imkanı bulunmadığından, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir, ancak bu durumda, banka aracılığıyla yapılan ödemelerin, hak kazanılan alacak miktarından mahsup edilmesi gereklidir. Açıklanan bu hususlara dikkat edilerek, bordrolar denetime elverişli olacak şekilde değerlendirilmelidir.
Fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri hesaplamasında, yıllık izin sürelerinin hesaptan dışlanmaması bir diğer hatalı yöndür.
3-Dosyaya sunulmuş bir kısım imzalı ve imzasız ücret bordrolarında, asgari geçim indirimi tahakkuklarına yer verildiği görülmektedir. Bu halde, imzalı bordrolarda gösterilen asgari geçim indiriminin ödendiği kabul edilmeli, imzasız bordrolar bakımından ise banka aracılığıyla ödeme olup olmadığı, banka hesap ekstreleri incelenerek belirlenmelidir. Mahkemece, bu belgelerin nazara alınmaması hatalıdır. Her ne kadar bozma ilamında, asgari geçim indirimi alacağına yönelik bir bozma sebebi mevcut değil ise de, belirtilen belgelerdeki asgari geçim indirimi tahakkuklarının maddi hataya dayalı olarak temyiz incelemesinde gözden kaçtığı anlaşılmaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 tarihli ve 1987/2-520 esas, 1988/89 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür. Ayrıca, ödeme savunmasının yargılamanın her aşamasında nazara alınması gerektiği hususu, Yargıtay"ın yerleşik uygulamasıdır. Anılan sebeplerle, asgari geçim indirimi alacağı yönünden, yukarıda belirtilen yönde inceleme ve değerlendirme yapılarak sonuca gidilmelidir.
4-Dava tarihinin 04.05.2011 olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 27.01.2015 şeklinde yazılmış olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.