MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemine ilişkin yapılan incelemede;
Suç tarihine ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanığın temyiz istemine ilişkin yapılan incelemede;
1-Dava konusu kaçak ve bandrolsüz içkilerin 5607 sayılı Yasanın 13. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK.nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi delaletiyle 5237 sayılı Yasanın 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, alt soyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
3- Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK.nun 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK.nun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ve mükerrir olan sanık hakkında cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildikten sonra TCK.nun 58/7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının kararda belirtilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca
1-Hükümde yer alan kaçak ve bandrolsüz içkilerin müsaderesine ilişkin bölümden "4733 sayılı yasanın 8/4 maddesi delaletiyle" ibaresinin çıkarılarak yerine "5607 sayılı Yasanın 13. maddesi yollamasıyla" ibaresinin eklenmesi,
2- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3- Hükümde yer alan 7. fıkrada tekerrür bölümünden "verilen cezanın" ibaresinin çıkarılması, yerine "hapis cezası" ibaresinin eklenmesi, "mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine" ibaresinden sonra gelmek üzere "mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi" ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.