Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8159 Esas 2021/635 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8159
Karar No: 2021/635
Karar Tarihi: 26.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8159 Esas 2021/635 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki çekici ve yarı römork ile gece aydınlatmasız yolda seyrederken, yarı römorkun sağ arka lastiği ve demir aksamı yerinden çıkarak önce park halindeki kamyonete daha sonra da işletmenin önünde yaya olarak bulunan kişiye çarptı. Yaralanan kişi ciddi kemik kırıkları geçirdi. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kusurunun olmadığına karar vererek taksirle yaralamadan beraatına hükmetti. Katılanın vekili tarafından temyiz edilen karar, Yargıtay tarafından da onandı.
CMK'nın 223/2-c. maddesi: \"Sanığın suça iştiraki olmadığı hükmen tespit edilirse, beraatına karar verilir.\"

12. Ceza Dairesi 2019/8159 E. , 2021/635 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 21/06/2016
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki çekici ve buna bağlı yarı römorkla gece vakti aydınlatmanın olmadığı yerleşim dışı tek yönlü iki şeritli yolda seyir halinde iken, yarı römorkun sağ arka lastiğinin demir aksamıyla birlikte yerinden çıkarak sağda yol dışında park halinde bulunan kamyona, oradan da yine sağdaki işletme önünde yaya olarak bulunan katılana çarpması neticesinde, katılanın ağır derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, kusuru bulunmayan sanığın beraatine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 26.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.