MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
...

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 14.02.2009 tarihinden itibaren davalı işyerinde mağaza personeli, ardından da mağaza sorumlusu olarak en son ... Şubesinde çalıştığını, çalıştığı şubelerde fazla çalışma yapmak zorunda bırakıldığını, ... Şubesinde de fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerine yansıtılmaması neticesinde fazla çalışma yapmayacağını belirtmesi üzerine önce istifa etmesinin istendiğini, istifa etmemesi üzerine de farklı tarihlerde 3 ayrı savunma imzalatılmak istendiğini, imzalamaması üzerine de iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, çalışma saatleri değişmekle beraber günlük çalışma saatlerinin 8 saati doldurduktan sonra 3-4 saat arası daha çalışmasının öngörüldüğünü, işyerinde giriş-çıkış saatleri tutulmadığı için fazla çalışma yapıldığının kamera kayıtları ve tanık beyanları ile belli olacağını, bu çalışmalarına karşılık fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 14.02.2009 tarihinde müvekkili bünyesinde kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalışmaya başladığını, 01.05.2009 tarihinde ise tam süreli olarak çalışmasını sürdürdüğünü, bu çalışmasının iş sözleşmesinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiği 30.07.2012 tarihine kadar devam ettiğini, davacının mağaza sorumlusu olduğunu, işyerinde haftalık fiili çalışma süresinin 45 saat olduğunu, davacının imzaladığı iş sözleşmesinde de kabul ettiği gibi işyerinde yoğunlaştırılmış çalışma haftalarının ve denkleştirme sisteminin uygulanmasına muvafakatinin bulunduğunu, ayrıca işverenin talebi ile personelin fazla çalışma yapmayı kabul ettiğini, buna ilişkin zamlı ücretin de personelin aylık ücretinin içerisinde olup işçinin ayrıca bir ücret talep etme hakkının bulunmadığını, davacının dilekçesinde beyan ettiği şekilde bir çalışmanın yapılıyor olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı nedenle feshedildiğinin ispatlanamadığı, davacı tanıklarının davacının ... şubesinde bulunduğu 01.04.2012-30.07.2012 arası döneme ilişkin tanıklık ettikleri, bu nedenle davacının 01.04.2012-30.07.2012 tarihleri arasında raporda belirtildiği şekilde fazla çalışma yaptığı sabit ise de, tüm çalışma döneminde aynı şekilde fazla çalışma yaptığına ilişkin iddiasının ispatlanamadığı, davalı işverenin de davacının 01.04.2012-30.07.2012 tarihleri arası yaptığı fazla çalışma ücretlerini ödediğini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesince bozulmuştur.
Bozma ilamının birinci maddesinde davalının tüm, davacının ise sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, ikinci maddesinde fazla çalışma ücret alacağı yönünden Mahkemece davacının ... Mağazasında hangi görevde olduğu davacı ve davalı işverenden sorularak tespit edilmesi, ayrıca ... Mağazasındaki ya da büyükşehirlerdeki mağazalarla ... gibi yerlerdeki mağazaların çalışma saatleri ve düzeninin aynı ya da farklı olup olmadığının davalı işverenden sorulması, davacının ... Mağazasındaki görevi tespit edilerek davalı işverenin Türkiye’deki bütün mağazalarındaki çalışma sisteminin aynı olması durumunda dinlenen tanık beyanlarının davacının bütün çalışma süresine teşmili ile fazla çalışma alacağı hakkında karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına karşı direnme kararı verilmiştir.
Kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesince dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından yapılan inceleme sonucunda; 2016/22(7)-604 Esas ve 2020/500 Karar numaralı 01.07.2020 tarihli karar ile, davalı vekilinin temyizi yönünden, davalı vekilinin direnme kararına yönelik temyiz isteminin hukuki yarar yokluğundan reddine, davacı vekilinin temyizi yönünden ise, davalı işverenin tüm Türkiye’de çok sayıda şubesi olduğunun tartışmasız olduğu ancak gerek nüfus ve müşteri yoğunluğu gerekse de her işyerindeki çalışma şekli ve sürelerinin farklı olabileceği hususları bir arada değerlendirildiğinde büyükşehirlerdeki mağazalar ile ülkedeki bütün mağazaların çalışma sisteminin ayrıca araştırılmasına gerek bulunmadığı, bu nedenle Özel Dairenin bu yöndeki bozma nedeninin yerinde olmadığı, bununla birlikte her ne kadar uyuşmazlık dışı olan ... şubesindeki fazla çalışma şekli ve süresi işverenin diğer bütün şubelerine teşmil edilemezse de; dava dilekçesinde davacının çalıştığı şubelerde fazla çalışma yapmak zorunda kaldığı belirtildiğinden çalışmalarının geçtiği ... şubelerindeki çalışma şekli ve sürelerinin belirlenmesi, bu bağlamda ... şubelerindeki çalışma şekli ve süresinin taraflardan sorulması, yapılacak araştırma neticesinde diğer deliller birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma alacağının tüm çalışma süresine teşmil edilip edilemeyeceği hususunda karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının açıklanan değişik gerekçe ve nedenlerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davacı ile aynı iş biriminde çalışan kurum çalışanlarının, emsal tanık beyanlarından da anlaşılacağı üzere mesai yaparak çalışma yaptıkları ve iş bu dosyada birden fazla bölgede sorumlu kişilerin çalışma şeklinin bu şekilde olduğu, tanıkların ifadelerinde davacının aslında tüm çalışma dönemine sirayet edecek şekilde beyanda bulundukları gerekçesiyle davacının tüm çalışma dönemi için fazla çalışma ücreti isteği ile kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hukuk Genel Kurulu tarafından yapılan inceleme sonucunda; 2016/22(7)-604 Esas ve 2020/500 Karar numaralı 01.07.2020 tarihli kararın 20. bendinde; her ne kadar uyuşmazlık dışı olan ... şubesindeki fazla çalışma şekli ve süresi işverenin diğer bütün şubelerine teşmil edilemezse de; dava dilekçesinde davacının çalıştığı şubelerde fazla çalışma yapmak zorunda kaldığı belirtildiğinden çalışmalarının geçtiği ... şubelerindeki çalışma şekli ve sürelerinin belirlenmesi, bu bağlamda ... şubelerindeki çalışma şekli ve süresinin taraflardan sorulması, yapılacak araştırma neticesinde diğer deliller birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma alacağının tüm çalışma süresine teşmil edilip edilemeyeceği hususunda karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Somut olayda; Mahkemece Hukuk Genel Kurulunun bozma kararı doğrultusunda yapılan araştırma neticesinde, davacının çalışmalarının geçtiği davalı işverenin ...’da bulunan işyerlerindeki çalışma şekli ve sürelerine ilişkin ispata yönelik yeni bir delil elde edilemediği görülmektedir. Bu halde tüm dosya kapsamına göre, davalı işverenin ...’da bulunan işyerlerindeki çalışma şekli ve süreleri ile ilgili ispata yönelik bir bilgi veya belge bulunmadığı, davacının sadece davalı işverenin ...’da bulunan işyerindeki çalışmaları yönünden fazla çalışma yaptığını ispatlamış durumda olduğu anlaşılmaktadır. Hukuk Genel Kurulu kararında da belirtildiği üzere, gerek nüfus ve müşteri yoğunluğu gerekse de her işyerindeki çalışma şekli ve sürelerinin farklı olabileceği hususları bir arada değerlendirildiğinde ... şubesindeki fazla çalışma şekli ve süresinin işverenin diğer bütün şubelerine teşmil edilmesi mümkün değildir. Hal böyle olunca, davacının davalı işverenin ... da bulunan işyerindeki çalışma şekli ve süresinin tüm çalışma süresine teşmil edilerek fazla çalışma ücreti alacağının tüm çalışma dönemi için hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.